Wielu specjalistów pracuje z dziećmi z mutyzmem wybiórczym w różnych placówkach – poradniach, szkołach, przedszkolach. Ze względu na to, że posiadam bogate doświadczenie w pomaganiu dzieciom z mutyzmem wybiórczym i ich rodzinom, superwizuję pracę specjalistów z całej Polski, a także z innych krajów.
Na przestrzeni wielu lat pracy codziennie poznaję specyfikę i doświadczenia rodzin, które zmagają się z mutyzmem wybiórczym. Oprócz wielu cech wspólnych łączą je także bardzo podobne przeżycia dotyczące nie tylko samego zaburzenia, ale również trudności na poziomie systemu pomocy w naszym kraju, który nie zawsze jest wystarczająco skuteczny. Wielokrotnie zdarza się, że w poradnie, którym podlegają placówki edukacyjne naszych dzieci, nie zawsze są w stanie roztoczyć nad nimi i ich rodzinami kompletny system pomocy. Specjaliści wciąż nie znają specyfiki mutyzmu wybiórczego.
Jako doświadczony specjalista dzielę się wiedzą i doświadczeniem, dotyczącymi obszarów pomocy, współpracy z nauczycielami, ale przede wszystkim procesu terapeutycznego dziecka z mutyzmem wybiórczym.
Podczas prowadzonych przeze mnie superwizji specjaliści dzielą się wątpliwościami oraz własnymi ograniczeniami, które wszyscy posiadamy. Niejednokrotnie okazuje się, że obrany przez specjalistę kierunek w terapii jest prawidłowy i wystarczy rozmowa oraz wsparcie, aby upewnił się, że jego strategia jest właściwa. Czasami zdarza się też tak, że plany terapeutyczne wymagają modyfikacji, w czym staram się pomóc.
Podczas spotkań osoba superwizowana uzyskuje wgląd we własne uczucia, które są bardzo ważne w procesie terapeutycznym. Pracujemy także nad tym, aby dbać o własne zasoby. Aby dawać wsparcie i pomagać innym trzeba mieć wiedzę i doświadczenie w pracy z dziećmi z mutyzmem wybiórczym. Ważne są małe szczegóły, które odgrywają ogromną rolę w projektowaniu oddziaływań terapeutycznych.
Barbara Ołdakowska-Żyłka
Niniejszy artykuł jest chroniony prawami autorskimi przez Poradnię Terapii Mutyzmu „Mówię!”. Wszelkie prawa zastrzeżone.