2015-01-19
Rodzice dzieci z mutyzmem wybiórczym w przedszkolu/szkole są pełni niepokoju i obaw o jego funkcjonowanie. Bardzo często są też zagubieni, co do form pomocy, z jakich ich dziecko może skorzystać. Często też dzieci nie otrzymują w szkole czy przedszkolu specjalistycznej opieki, a rodzice nie mają wiedzy na temat regulacji prawnych. Otóż jest to "nieprawda". Dziecko z mutyzmem wybiórczym nawet bez formalnej diagnozy i opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej powinno być objęte w placówce specjalistyczną opieką. Takie możliwości daje dokument, który to reguluje. Jest nim Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno–pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2013 r., poz. 532), które weszło w życie 8 maja 2013 r.
Z moich doświadczeń wynika, że rodzice, z którymi pracuję podczas szkoleń i konsultacji zyskują dużo determinacji i pewności siebie w egzekwowaniu od placówek konkretnej pomocy, do czego uprawnia ich §6. rozporządzenia. W myśl cytowanego dokumentu, to na nauczycielach, wychowawcach i specjalistach spoczywa obowiązek rozpoznawania indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz indywidualnych możliwości psychofizycznych uczniów (§19.1.). Wynika z tego, że dziecko z mutyzmem wybiórczym powinno otrzymać pomoc psychologiczno-pedagogiczną w swojej placówce, nawet jeśli nie posiada diagnozy i opinii z poradni. Polecam jednak zadbanie o stosowną dokumentację, która ułatwi otrzymanie pomocy.
Pomoc jest udzielana przez nauczyciela w trakcie bieżącej pracy z uczniem, wychowawcę lub specjalistę (§19.3.) oraz podczas dodatkowych zajęć z pedagogiem, psychologiem lub logopedą, Powinni oni objąć pomocą pedagogiczno-psychologiczną dziecko z mutyzmem selektywnym. Uczeń może korzystać z pomocy "do czasu zlikwidowania opóźnień w uzyskaniu osiągnięć edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego lub złagodzenia albo wyeliminowania zaburzeń stanowiących powód objęcia ucznia daną formą pomocy psychologiczno-pedagogicznej" (§16.). Zaznaczmy, że poinformowanie kadry pedagogicznej o szczególnych potrzebach dziecka należy do obowiązków wychowawcy lub dyrektora (§19.4.). Dzięki temu, trudności i potrzeby ucznia mogą być najszybciej i najcelniej rozpoznane przez osobę, która ma z nim bezpośredni kontakt.
Istotnym punktem jest zaplanowanie i koordynowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Jej forma, okres oraz wymiar godzin powinny być uwzględnione w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym (IPET) opracowanym dla ucznia (§20.3.).
Pamiętajmy, że zasady ujęte w rozporządzeniu dotyczą nie tylko szkół, ale także przedszkoli.
W niektórych sytuacjach istnieje także możliwość odroczenia obowiązku szkolnego o maksymalnie 1 rok. Opinie o zasadności odroczenia obowiązku szkolnego mogą być wydawane tylko przez publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne albo niepubliczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne czy poradnie specjalistyczne, jeśli są one wpisane do rejestru szkół i placówek niepublicznych prowadzonego przez właściwy dla siedziby poradni powiat. Doświadczenie pokazuje, że o badanie w kierunku odroczenia obowiązku szkolnego warto zadbać już w połowie roku szkolnego, ponieważ terminy wskazywane przez poradnie mogą być dość odległe.
Z moich doświadczeń wynika, że wielu specjalistów, którzy brali udział w naszych szkoleniach, skutecznie pomaga dzieciom z mutyzmem wybiórczym i wspiera rodziców. Dzięki planowi pomocy przygotowywanemu indywidualnie dla każdego dziecka nauczyciele, wychowawcy przedszkolni, psycholodzy z małych wiejskich szkółek i przedszkoli zyskują cenne wskazówki do pracy. Zaś rodzice na naszych warsztatach odzyskują siłę do walki o swoje dziecko, korzystając też z doświadczeń innych rodziców. Pamiętajmy o tym, że tylko kompleksowa pomoc jest efektywna.
Poniżej zamieszczam link do Rozporządzenia:
http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20130000532
Tagi: dzieci z mutyzmem w szkole, mutyzm wybiórczy